Groepsdetachering Diaconie

Amsterdam, donderdag 16 december 2010

Hi5-project Groepsdetachering Diaconie bestond 1 november jongstleden alweer twee jaar. Dat moest worden gevierd. En daarom was er een feestelijke bijeenkomst in de Gelagkamer van het Corvershof op de Nieuwe Herengracht. 

Langzaam komen de Hi5 deelnemers en andere genodigden binnendruppelen in de prachtige Gelagkamer. Je waant je in een andere wereld. Die van een aantal eeuwen geleden. Perzisch tapijt op de vloer. Achttiende-eeuwse schilderijen aan de wand. Goudkleurige kroonluchter aan het plafond. Op de donkerhouten tafel staan kannen koffie en thee. Er huppelt een cyperse kat rond. ‘Dat is onze Hi5-kat,’ zegt organisator van de viering Arie van Tol lachend. 

Tegen drieën is de ruimte helemaal gevuld. Er zijn zo’n 35 mensen aanwezig, waaronder alle negen Hi5 deelnemers. Arie kan met zijn verhaal beginnen. Hij heet iedereen enthousiast welkom.

Bij Hi5 kunnen daklozen en mensen met een psychiatrische achtergrond aan de slag. Werkzaamheden variëren van het bereiden van een uitgebreide lunch tot schoonmaakklussen of tuinonderhoud. Alle negen deelnemers – acht mannen en één vrouw – vormen een hecht team.

Hendrik (56) zit rechtop in zijn stoel. Zijn lange zwarte haar, met hier en daar grijze strepen, wordt door een elastiekje bijeen gehouden. Hendrik is een van de deelnemers. Hij zit bij het raam en luistert aandachtig naar Arie’s relaas. Hij glundert als hij zichzelf herkent op een van de foto’s die tijdens de presentatie op een scherm worden vertoond. ‘Ik ben een weegschaal,’ vertelt-ie. En ik heb twee volwassen zoons, maar die heb ik al jaren niet gezien. Ik zou dat wel heel graag willen. Ze zien. Al is maar heel eventjes.’ Hij houdt van stofzuigen en dat doet-ie dan ook met veel zorg.

Chris (57) heeft bij een wasserette gewerkt voordat-ie bij Hi5 terecht kwam. Een voorkomende man met een melancholische blik. Zwart leren jack. Op zijn hoofd een groene baseballpet. ‘Hier bij Hi5 heb ik het veel meer naar m’n zin,’ begint hij. Is even stil. Dan: ‘Hier heb ik vrijheid. Hier kan ik zelfstandig werken. Daar houd ik van. Vroeger, echt héél veel jaren geleden, had ik mijn eigen glazenwasbedrijf. In Amsterdam Oost. Dat ging mis toen ik aan de drank ging. Op een gegeven moment dronk ik echt álles. Ook spiritus. Als er maar alcohol in zat.’ Hij neemt een slok frisdrank. ‘Ik ging ook drugs gebruiken. En ik kreeg stemmen in mijn hoofd. Die heb ik nog steeds. Niet de hele tijd, hóór. Alleen als ik in m’n eentje ben en als ik niks omhanden heb. Daarom ben ik het liefst met dingen bezig. En ik wil graag mensen om me heen hebben.’ Hij vertelt vol trots dat zijn werkcontract bij Hi5 voor een jaar is verlengd.

Hendrik loopt voorbij en merkt zachtjes op: ‘Het is goed dat we hier nu een kat hebben. Er lopen hier namelijk twee muizen rond. Het zijn hele kleintjes. Maar toch. Ze knagen aan ons brood. Het is gewoon niet fris.’

Hi5 is een samenwerkingsverband tussen De Regenboog Groep, HvO-Querido en SCIP, Arkin, de Waterheuvel en SNWA/Pantar Amsterdam.

Kijk voor meer info over het Hi5 project op:
www.hi5amsterdam.nl

Terug naar overzicht