Buurthuis de Horizon: een plek waar je iets voor anderen kunt doen

Amsterdam, woensdag 27 augustus 2014

Ik wilde altijd anderen blij maken of helpen

Een plek waar je iets voor anderen kunt doen, dát geeft Ñusta Aida voldoening. Sinds anderhalf jaar verzorgt de Boliviaanse Ñusta Aida (45) vol overgave de Open Huis Lunch in buurtcentrum de Horizon in Amsterdam Oud West. Vanaf januari heeft zij daar ook het buurtdiner opgezet. Aida woont sinds 23 jaar in Amsterdam bij haar man. Zij heeft twee uit huis wonende zonen (27 en 30 jaar).

Voordat Aida fysieke klachten kreeg, was zij een zorgzaam type vol energie. In haar rol als kleuterleidster zat ze helemaal op de goede plek; ze was gek met de kinderen en de kinderen met haar. Om deze baan te kunnen uitvoeren, behaalde Aida 10 jaar geleden haar diploma Sociaal Pedagogisch Werker nivo 3. Een voor haar pittige leerweg, mede vanwege haar taalachterstand.

Slijtage in de rug
Vrijwel uit het niets belandde Aida zeven jaar geleden in het ziekenhuis met een ernstige longaandoening. Toen zij daarvan verlost leek te zijn, ontpopte zich een nieuw probleem: Aida bleek een zeer versleten, degenererende rug te hebben en kon zich nauwelijks meer bewegen. Weer moest zij naar het ziekenhuis. “Ik werd toen plotseling zo ziek, ik kon niet meer voor mijzelf zorgen. Ik voelde me een bejaarde en was bang om invalide te worden”, vertelt Aida enigszins onthutst. Zij snapte niet wat er met haar aan de hand was, en vroeg steeds aan haar huisarts: “Wat gebeurt er toch met me? Wordt ik snel oud? Mijn lichaam houdt op! Wat heb ik verkeerd gedaan?”

Ondanks de vele medische onderzoeken is de oorzaak van haar slijtende rug is niet goed te achterhalen. “Ik heb misschien teveel gedaan, teveel inspanning”, zegt Aida. De arts zei dat ik moet accepteren dat mijn lichaam zich zo ontwikkelt, het is niet mogelijk om deze te vervangen. Het aller-moeilijkst vond Aida het opgeven van haar werk als kleuterleidster. Dat gaf haar zoveel vreugde en voldoening. Toen zij niet meer op haar werk kon verschijnen, vroegen de kinderen voortdurend naar haar: “Kom terug Aida, waar ben je? Kom terug, we komen je zoeken, we komen naar je huis”, ontroerend, maar voor Aida ook heel moeilijk.

Vrijwilligerswerk
Ñusta Aida probeert alles te doen om haar lichaam beter te maken, maar wat zij ook probeert, ze heeft pijn. Zeker wanneer ze zich ingespannen heeft. Pijn bij het zitten, staan en slapen, bovendien staat haar heup scheef. Helaas, de artsen kunnen niets voor haar doen. In de sauna probeert zij zich regelmatig te ontspannen om de pijn verlichten. Via BigMove, een programma ter versterking van de algehele gezondheid, ging zij zwemmen in het Marnixbad. Eén van haar mede-zwemmers vertelde dat ze vrijwilligers zochten voor de lunch op maandag in buurthuis de Horizon.

Zo begon het anderhalf jaar geleden. Na twee keer de lunch bezocht te hebben, besloot Ñusta Aida mee te helpen en vrijwilliger te worden bij deze activiteit. “Ik vind het leuk iets doen voor andere mensen”, vertelt ze. Aida is iemand die gelooft in de wet van moeder aarde, ‘Pachamama’, zoals ze in Bolivia zeggen. Haar oma was homeopathisch dokter. Daarom heeft ze zelf, naar eigen zeggen, een sterke relatie met de natuur. Volgens Ñusta Aida is alles en iedereen gekomen met een bedoeling. Zo geven planten ons zuurstof en vitamientjes, ze decoreren de aarde en geven geuren en ze kunnen ons zelfs genezen. “Ook ik ben gekomen met een bedoeling. Ik wilde altijd anderen blij maken of helpen” zegt ze. Dat had ze als kind al in zich. “Ik geloof dat mensen op aarde zijn gekomen om anderen te serveren.”

Dat is de belangrijkste reden voor haar om de open buurtlunch te verzorgen: iets voor anderen doen. Dan voelt ze zich lekker. “Ik heb pijn aan mijn lichaam als ik dit doe, maar ik ben ook blij, want ik heb iets goeds gedaan voor anderen. Ik ben bezig met mijn taak. En dat is goed”, aldus Ñusta Aida.

De Open Huis Lunch & het Buurtdiner
Op maandagmiddag verzorgt Ñusta Aida de buurtlunch. Dit doet zij samen met vier, soms vijf andere mensen. Zij stuurt het team aan. Eerder kwamen er ongeveer zeven buurtbewoners lunchen, tegenwoordig zijn dat er gemiddeld twaalf. “We zijn steeds bezig te verbeteren”, legt Ñusta Aida uit, “bijvoorbeeld door gevarieerder eten in te kopen en altijd gezond natuurlijk.” Soms is er een soepje, dan weer een salade. Ze probeert ook een fijne plek te creëren waar mensen zich thuis en welkom voelen. Hier kunnen de buurtbewoners elkaar leren kennen en hun probleempjes even laten varen. Het idee is ook om elkaar te ondersteunen, deze mensen hebben aandacht en geduld nodig. De meeste komen vaker lunchen, waardoor men elkaar een beetje beter leert kennen en een band opbouwt.

Omdat er tijdens de lunch op maandag niet heel veel tijd is om te zitten en te praten met de buurtbewoners heeft Ñusta Aida het buurtdiner in het leven geroepen. Na overleg met haar team zijn ze sinds begin dit jaar begonnen met organiseren van een buurtdiner. Eens per maand, op de laatste vrijdag, vindt dat plaats. “Elke keer komt een ander land aan bod”, vertelt Aida enthousiast. Mexico, Italië, Iran en Nederland (stamppot met gehaktballen) zijn al achter de kiezen. De Iraanse maaltijd werd verzorgd door twee van Aida’s vriendinnen. In principe is het de bedoeling dat iemand uit eigen land iets bereidt, met hulp van het buurt diner team. Iets typisch, maar simpels, iets lekkers en natuurlijk gezond eten.

Het buurtdiner is méér dan alleen maar lekker eten voor weinig geld (drie euro, inclusief een wijntje of frisdrank!). Aida probeert na afloop van het diner ook wat culturele ingrediënten toe te voegen. Zo wordt er soms poëzie voorgedragen en komen er mensen oude verhalen vertellen. Aida vraagt vaak aan haar kennissen of zij iets kunnen doen op deze avond. “Er zijn nu ook plannen om een salsa workshop te organiseren”, zegt ze opgewekt.

Weer positief
Aida vertelt dat het nu stukken beter met haar gaat. Dat komt doordat ze bezig is iets positiefs op te bouwen. “Ondanks mijn pijnklachten, toch ben ik positief”, zegt ze trots.
“De toekomst van deze groep motiveert me. Dit diner kan echt leuk worden. We leggen een feedback schriftje neer waar mensen hun reacties op kunnen schrijven. Daar leren we van. De reacties zijn vooral positief: Een goede prijs/kwaliteitsverhouding, krijgen ze vaak te horen.

We hebben wel steun nodig, want we komen materiaal tekort (pannen, borden etc). Wij stimuleren onze gasten ook om zelf wat in te brengen, bijvoorbeeld voor het avondprogramma op de vrijdagavond. Zij kunnen dan ook hun steentje bijdragen.

Tekst: Ireen van der Lande

Fotografie: BM Fotografie

Terug naar overzicht