Ik ben mijn eigen Medicijn

Amsterdam, donderdag 21 juli 2011

Ik ben mijn eigen medicijn

Hij heeft al heel wat meegemaakt in zijn nog jonge leven. Maar Fatih Senel heeft zich er doorheen geslagen en maakt nu een zelfverzekerde en gelukkige indruk. De motivatie voor het afsluiten van een moeilijke periode heeft hij vooral bij zichzelf gevonden.

Fatih werd in 1987 in Turkije geboren en kwam op driejarige leeftijd met zijn moeder naar Nederland waar zijn vader en oudere broers al woonden. Hij doorliep in Amsterdam de lagere school. Toen werd zijn vader ernstig ziek en besloot de familie terug te keren naar Turkije. Niet lang daarna overleed zijn vader en vertrok de familie weer naar Nederland. Daar ging het mis. “Ik miste mijn vader ontzettend. Hij was mijn vriend en mijn alles. Terug in Amsterdam moest ik heel veel voor mijn moeder doen. Ze beheerste de taal niet en was analfabeet. Al op m’n twaalfde deed ik de aangifte voor de belastingdienst. Ik realiseer me nu dat ik eigenlijk mijn kindertijd helemaal heb overgeslagen.”

Bom

Fatih voelt zich onbegrepen en eenzaam. Hij gaat roken, blowen en drinken, verwaarloost school en krijgt het steeds drukker in zijn hoofd. Hij begint zichzelf te verwonden en doet een zelfmoordpoging. Als in 2003 zijn toenmalige vriendinnetje het uitmaakt, barst de bom. Fatih wordt met een persoonlijkheidsstoornis en stemmingswisselingen voor een jaar gedwongen opgenomen in een gesloten inrichting. Daarna komt hij bij pleegouders terecht, gaat vervolgens begeleid wonen en besluit niet veel later een imamopleiding in Duitsland te gaan volgen. Hij raakt helemaal in de ban van het geloof, maar ook dat loopt op niets uit. Fatih: “Ik ging terug naar Amsterdam. Om mijn ellende te vergeten greep ik weer naar de alcohol en drugs. Op een avond in 2005 heb ik helemaal in paniek aangeklopt bij de crisisdienst. Ik werd aangemeld bij Mentrum en leidde een jaar lang een zwervend bestaan. Dankzij bemiddeling van Streetcornerwork kon ik op een gegeven moment weer begeleid gaan wonen. Dat bracht eindelijk een beetje structuur in mijn leven.”

Omslag

En dan komt Fatih via een Turkse kennis in contact met een bedrijf waar hij als vertegenwoordiger kan beginnen. “Ik hield op met drank en drugs en gaf me voor 200% voor het bedrijf. Op een gegeven moment kreeg ik van een collega het boek ‘Denk groot, word rijk’ van Napoleon Hill. Hij zegt daarin: “Een opgever wint nooit en een winnaar geeft nooit op.” Die woorden grepen me. Ik realiseerde me dat ik meer in m’n handen had dan slechts een leeg bestaan. Dat ik niet alles had verpest en dus nog toekomst en kansen had. Die pakte ik met beide handen. Ik heb keuzes gemaakt en ben er tegenaan gegaan. Mijn eigen motivatie werd mijn medicijn. Ik durf weer te leven en te dromen. HVO-Querido heeft zelfstandige woonruimte voor me geregeld, ik geef voorlichting aan jongeren over het gebruik van alcohol en drugs en ik werk bij de metro in de beveiliging. Daar heb ik onlangs een vast contract gekregen. Ondertussen geniet ik iedere dag volop van het leven!”

Terug naar overzicht